محمود دولت آبادی

اندیشیدن به اندیشیدنِ دیگران

اندیشیدن به اندیشیدنِ دیگران؛ ترسیدن از اندیشیدنِ دیگران درباره تو؛این حد بی خودی است. که تو در خود چندان جلف و سبک شده ای که بیم داری از اینکه دیگران چگونه به تو خواهند اندیشید، هم از این رو هیچت در اندیشه نیست جز اینکه به طبع دل دیگران خود را برقصانی و بچرخانی. پس بی خود شده ای. از آنکه نقطه ی اطمینان در خود را گم کرده ای،از دست به داده ای و به اسارت داوری های این وآن در آمده ای. بدین هنگام دیگر تو نیستی که با دیگران روزگار می گذرانی به سانی که دیگران با تو؛ بلکه این تصور ترس زده ی حضور دیگران است در تو که تو را از تو بازستانده است.

"کلیدر/ محمود دولت آبادی"

دیوانگی، دمی در گریبان انسان چنگ می اندازد. شوق جوانسری و خواهش تن، تاب از تو می ستاند و در آن به معصومی بدل می شوی که چشمانت باز است و جایی را نمی توانی ببینی. دیگری قلاده ای به گردنت انداخته، می کشاند. به خود می کشاندت. در آن دم، در نهایتگناه، توبره ای به بی گناهی هستی. ردایی سپید بر تن داری، اما چشمان و لبان و دستانت از خواهش تن پر شده است. میل، تمام تو را در قبضه خود گرفته است و دندان هایت طلب طعمه دارند. نفست بوی عشق می دهد. داغی؛ نه خود آتشی! شعله ای افروخته در یخزار. بر هر چه پندار، نظر می بندی. می ایستی. 

"رمان کلیدرجلد دوم/ محمود دولت آبادی"

زخمی اگر بر قلبت بنشیند؛ تو، نه می توانی زخم را از قلبت وا بکنی، و نه می توانی قلبت را دور بیندازی، زخم تکه ای از قلب توست. زخم اگر نباشد، قلبت هم نیست.زخم اگر نخواهی باشد، قلبت را باید بتوانی دور بیندازی. قلبت را چگونه دور می اندازی؟ زخم و قلبت یکی هستند.

"جای خالی سلوچ/ محمود دولت آبادی"

حیات وحش سبزوار در استانه نابودی

آی هَوار

جِماعت سِبزُواریهای مُقیم اینترنت و غیرُذالک

دُرُست دِ جِلَوِ چَشمِ شُما ، دِ مَنطَقِه ی شیراحمد ، چار نِفَر آدَم وِ هَم روفتِه یِنُ مِخِن حَیوونای زوبون بیستَه رِ بار بِزنِنُ اِز اینجِه بابرِن .
دِ ای وَسَط آدم خوبا هوم که تعدادِشا فِعلا کَمِس ، دِلِشا دِ پَیِ هِمی آهوهاست. خاب تِکلیف  مَعلومِس ، نَمَخَ چُو وَردِرِه وِررَدشا کِنِه تا باگ رِزِن ، خیلی مُودبانه با هِمی اینتِرنت ، ایمیل ، یادداشت و نویشته هاتا ، سیخ بِزنِه تا بی خیال رُوِن بَلکِه خُدا بِاخاهه ، همه چیز به سرِ جاش وَرگِردِه.
های جُماعَت دِ خُو نَفتِه و فُراموش نَکنِه ای حَیوونا (جِبیر) سِرمایه ی سِبزوارِس. وَخِزِه بیایِ به آدرِسِ پایین وِ اِز پوشتی اونا کِنِه که اوضاع خیلی خُرابِس ها!  مونتِظِرتایِم :

 منبع : تاوپلچ   http://tovpelej.blogfa.com

زنگ خطر انتقال چهار راس جبیر باقیمانده از شیر احمد به سلامه خواف 

دو هفته پیش ریاست محترم اداره محیط زیست شهرستان سبزوار از کاهش چشمگیر جمعیت جبیر(آهوی مینیاتوری) در پناهگاه حیات وحش شیر احمد از 75 راس به 4 راس خبر داد.

جناب آقای عمارلو همچنین از ارائه دو راهکار پیشنهادی برای جلوگیری از ادامه این روند از سوی سازمان حفاظت محیط زیست صحبت به میان آورد.

اولین پیشنهاد انتقال دو راس جبیر نر از دیگر استانها جهت تکثیر دوباره جمعیت جبیر ودومین پیشنهاد انتقال 4 راس جبیر ماده باقیمانده از شیر احمد به سایت سلامه خواف بود که متاسفانه در روزهای گذشته آنگونه که از شواهد وقرائن پیداست احتمال انتقال جبیرهای باقیمانده به خواف قوت گرفته.

انتقال این چهار راس جبیر ماده از سبزوار به معنی  پایان جست وخیز این گونه زیبا ومنحصر به فرد در شیر احمد وپایان شور و شوقیست که در چشمان دوستداران حیات وحش سبزوار بعد از تماشای این پستاندار دوست داشتنی ناظر بودیم.یعنی شیر احمدی بدون جبیر.

جمعبت جبیر حدود بیست سال پیش در شیر احمد احیا وتکثیر شد و بعد از آن جزو لاینفک حیات وحش منطقه گردید وفقدان این گونه ارزشمند فاجعه ای اسفناک برای شیر احمد و برای سبزوار وهمشهریان سبزواریست.

عده ای با تکیه بر این ادعا که جبیر بومی منطقه نیست حمایت از ماندن واحیا این گونه در شیر احمد را اتلاف وقت میدانند در صورتی که زیستگاه اصلی جبیر در مناطق کویری, از جمله خار توران است که نه مسافت زیادی با سبزوار دارد ونه از لحاظ اقلیمی با شیر احمد تفاوت چندانی دارد ودر واقع میتوان ادعاکرد که جبیر نیز میتواند بومی منطقه باشد ومستحق توجهی در خور.

انتظار دوستداران حیات وحش سبزواراز ریاست محترم اداره محیط زیست شهرستان و همکارانش ایستادگی در برابر انتقال این چهار راس جبیر به خواف وپافشاری مجدانه در حمایت همه جانبه از ماندن واحیا جبیر در شیر احمد است.

به امید روزی که همشهریان عزیزمان دوباره به همت جناب آقای عمارلو و دیگر مسئولین شهرستان شاهد چرای گله 75 راسی جبیر در شیر احمد باشند.

طبیعت دوستان سبز سبزوار

خبر اسفناک کاهش جمعیت جبیر در منطقه حفاظت شده شیر احمد از 75 راس به 4 راس

به گفته رئیس اداره محیط زیست سبزوار از سال ۱۳۸۶ تا کنون جمعیت جبیر در منطقه حفاظت شده شیر احمد از ۷۵ راس به ۴ راس تقلیل یافته است.

محمد علی عمارلو  در گفتگو با سبزوار نیوز علت اصلی تلفات این گونه زیبا را مشکلات ژنتیکی  بیان کرد.

این خبر در حالی منتشر شده که چند سالیست در سطح شهر خرید وفروش گوشت آهو رونق گرفته و اگر کسی در سبزوار هوس گوشت آهو کند نیاز به صرف وقت چندانی  برای تهیه وخرید آن ندارد  وفقط با صرف هزینه بیشتر میتواند به هدف خود برسد.

دو روز پیش نیز یکی از همین شکارچیان توسط  مامورین دستگیر شده که خود دلیل بر این ادعاست.

به گفته آقای عمارلو  مقرر شده ۲ راس جبیر نر از دیگر استانها به سبزوار انتقال یابد تا بتوانیم دوباره این جمعیت از دست رفته را احیا کنیم.

البته ایشان از گزینه انتقال این ۴ راس جبیر باقیمانده به سایت سلامه شهرستان خواف نیز صحبت به میان آورد که بیشتر شبیه کابوس است برای سبزوار حتی اگر این پستاندار بومی منطقه نباشد.

احیا جمعیت جبیر قبلا در سال ۱۳۷۴در شیر احمد انجام شده و موفقیت آمیز بوده و امیدواریم این بار هم  با همت پرسنل و ریاست محترم  اداره محیط زیست شهرمان این امر محقق شود.

 منابع :

مجله اینترنتی اسرارنامه سبزوار          http://www.asrarnameh.com

طبیعت دوستان سبز سبزوار                http://poormohebbi.blogfa.com