سرابی به نام روز بیهقی!
ابوالفضل بیهقی شاخص‌ترین شخصیت در بین مشاهیر و مفاخر شهرستان سبزوار است. او را به‌حق «پدر نثر فارسی» دانسته‌اند و مرحوم باستانی پاریزی نقش وی را در نثر فارسی همسنگ فردوسی در شعر فارسی می‌داند.
یکی از راه‌های ارج نهادن به مقام بزرگان هر دیار و نیز بازشناسی و معرفی هویت مردمان هر شهر و منطقه، نام‌گذاری یک روز از سال در تقویم ملی به نام بزرگان است.
شهرستان سبزوار با داشتن پتانسیل‌های فرهنگی و تاریخی متعدد، این ظرفیت را دارد که نه‌تنها یک روز، بلکه چندین روز از تقویم ملی را به خود اختصاص دهد؛ اما درحالی‌که شهری مثل نیشابور دارای دو روز ثبت‌شده در تقویم ملی است و مسئولین آن به دنبال ثبت سومین روز هستند؛ سهم سبزوار از تقویم ملی هیچ است.
وجود نام‌هایی چون ابوالفضل بیهقی، حاج ملاهادی سبزواری، دکتر علی شریعتی، محمود دولت‌آبادی، حمید سبزواری و… همچنین وقوع نهضت مردمی سربداران؛ در حافظه فرهنگی هر شهر دیگری غیر از سبزوار بود مطمئناً آن شهر، مدعی ثبت یک روز در تقویم ملی به نام آن شخص می‌بود ولی در سبزوار متأسفانه این رویداد اتفاق نیفتاده است.
چندی پیش در کانال تلگرامی یکی از نمایندگان، خبری درج شده بود مبنی بر ثبت روز بیهقی در تقویم ملی با پیگیری‌های آن نماینده. پیرو درج این خبر، دفتر دیگر نماینده شهرمان اقدام به انتشار نامه‌هایی نمود که نشان می‌داد این نماینده نیز پیگیر موضوع بوده است و …
این اتفاق دو خروجی بسیار خوب داشت:
یک: نام ابوالفضل بیهقی و جایگاه رفیع وی در ادبیات فارسی بار دیگر موردتوجه قرار گرفت و در صدر خبرها قرار گرفت.
دو: بعد از مدت‌ها خبر و گزارش عمرانی توسط نمایندگان، یک خبر فرهنگی در کانال‌های آن‌ها قرار گرفت و نشان داد که توجه به امورات فرهنگی نیز می‌تواند همچون آسفالت و قیر، تأثیرگذار باشد و آن‌ها را در صدر اخبار قرار دهد.
نکته آخر:
و اما ماجرای «روز بیهقی»: علی‌رغم فضاسازی‌های رسانه‌ای، متأسفانه هنوز تا ثبت در تقویم ملی راه صعب و سختی در پیش داریم؛ آنچه تاکنون اتفاق افتاده است مصوب شدن طرح، در شورای فرهنگ عمومی کل کشور – البته بعد از شهرستان و استان – بوده است ولا غیر! سال‌ها پیش این اتفاق در دولت هشتم نیز افتاده بود ولی در شورای عالی انقلاب فرهنگی، طرح مصوب نشد و از دستور کار خارج شده بود. اکنون نیز باید منتظر بمانیم تا ببینیم این بار می‌توانیم در شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوبه لازم را اخذ کنیم و یا اینکه فقط با وعده‌های واهی، فقط در ذهنمان این روز را ثبت کنیم و در عالم واقع، خبری از آن نباشد!
