نوایی نوایی

نوایی نوایی

نوایی همه با وفایند تو گل بی وفایی
غمت در نهانخانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل سبک تر قدم زن
آی به دنبال محمل سبک تر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند
مرنجان دلم را آی مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
به نازم به بزم محبت که آنجا
محبت که آنجا
آی گدایی و شاهی مقابل نشیند
نوایی نوایی نوایی
به پاگر خلد خار آزاد برآرم
آزاد برآرم
چه سازم به خاری که بر دل نشیند
به دنبال محمل آی به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
خوشا کاروانی که شب را طی کرد
دم صبح اول به منزل نشیند
آی دم صبح اول به منزل نشیند
نوایی .. همه با وفایند تو گل بی وفایی
الهی برافتد نشان جدایی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
آی جوانی بگذر تو قدرش ندانی