تاغزار در محاصره قاچاقچیان چوب، چرای بی رویه و کارخانه کمپوست
حارث آباد سبزوار زادگاه ابوالفضل بیهقی از عرش تا فرش
حارث آباد روستایی در ده کلیومتری جنوب سبزوار و هم مرز با حاشیه های کویر مرکزی ایران است که در جوار رودخانه فصلی کال شور واقع شده است.
حارث آباد هرچند در یک کلام روستایی کویری است، اما نه چنان کویری که در تصور عوام سرزمینی یک دست خشک و لم یزرع است.
کویر حارث آباد رویشگاه درختان تاغ است که حالا دیگر از پس سال های طولانی به جنگل های تاغ در جنوب شهر سبزوار تبدیل شده اند. درختانی که اقلیم خشک کویر با همه سرسختی و خشونتش مجبور است در مقابل صبر آن ها ، سر فرود آورد.
کویر حتی گاهی خیلی بیشتر از رویشگاه گز و تاغ است. همچون کویرهای اطراف سبزواربزرگ که پدید آور شماری از بزرگترین ادیبان و دانشمندان و پژوهشگران ایران هستند و از استعداد بالقوه ای برای تبدیل شدن به مقاصد مهم گردشگری در جوار بزرگراه آسیایی تهران- سبزوار- مشهد برخوردارند.
مانند کویر مزینان در محدوده شهرستان داورزن که دکتر علی شریعتی را پدید آورد و یا روستای کویری باشتین که پهلوان عبدالرزاق باشتینی رهبر سیاسی و نظامی سربداران را در خود پرورش داد و یا کویر دولت آباد که خاستگاه استاد محمود دولت آبادی بزرگترین نویسنده معاصر ایران است . و البته کویر حارث آباد خواجه ابوالفضل بیهقی که یکی از بزرگترین مورخان ادیب و ادیبان مورخ ایران و جهان را به تاریخ و ادبیات ایران هدیه کرد.
خواجه ابوالفضل بیهقی ، همو که اگر نبود نگارش صادقانه اش درباره وقایع دوران غزنویان ، شاید بخش مهمی از آگاهی امروز ما از تاریخ ایران در قرون چهارم و پنجم هجری مخدوش و بی اعتبار بود. و شاید نثر فارسی هرگز به چنان تکامل و بلوغی نمی رسید که چند قرن بعد شاعر و نویسنده بزرگی نظیر سعدی شیرازی ، در کتاب گلستان آن را به اوج اعتلای خود برساند!
اما امروز حکایت حارث آباد ، همان روستایی که قرن ها ایستاد و تسلیم کویر نشد ، حکایت غم باری است.
حکایتی که از محاصره چند جانبه روستای زادگاه ابوالفضل بیهقی توسط آلودگی ها و ضایعات کارخانه کمپوست و نیز تعرض دائمی قاچاقچیان تهیه زغال و چرای بی رویه دام در تاغزارهای اطراف این روستا خبر می دهد.
حارث آباد که این استعداد را داشت که در صورت دریافت رسیدگی کافی از سوی دستگاه ها و مسوولان فرهنگی خراسان و با ساخت بنایی درخور شأن شخصیت ابوالفضل بیهقی و کتاب تاریخش ، به یکی از جاذبه ها و توقف گاه های مهم گردشگری ادبی در نزدیکی جاده آسیایی تهران- سبزوار – مشهد تبدیل شود که مسافران صاحب دل و گردشگران ادبیات دوست و ادبیات شناس ایرانی و خارجی را ساعاتی چند به توقف و اقامت در کنار یادمان یکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات فارسی دعوت کند، و زمینه ساز جذب درآمدهای گردشگری برای مردم بلند طبع و پرسخاوت کویر شود، امروز در سایه بی توجهی ها و بی تدبیری های صورت گرفته از جانب بعضی مسوولان محلی و دستگاه های مربوطه ، از عرشی که می توانست جایگاه واقعیش باشد ، به فرشی سقوط کرده است ، که در معرض آلودگی و تخریب و نابودی منابع ارزشمند طبیعی در اراضی اطراف آن است!
با سپاس فراوان از مجله اینترنتی اسرارنامه سبزوار که در جهت حمایت از منابع طبیعی و اطلاع رسانی به مسدولین محترم سنگ تمام گذاشتند . و با انعکاس مطلب وبلاگ ابوالفضل بیهقی روستای حارث آباد در خصوص نابودی جنگل حارث آباد ، البته با اضافه کردن مقدمه زیبای فوق نهایت مسئولیت پدیری یک رسانه را به تمام و کمال نشان دادند. امید آن داریم در آینده روشن پیش رویتان موفق و سربلند باشید .
منبع : http://www.asrarnameh.com
کاش مسئولین محترم شهرستان نیز صدای مارا بشنوند
